Halina Bełchatowska-Spigiel
| Data i miejsce urodzenia |
1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2002 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Halina Bełchatowska-Spigiel, z domu Chaja Bełchatowska (ur. 1919 w Warszawie, zm. 2002 w Montrealu) – żydowska działaczka ruchu oporu w getcie warszawskim, uczestniczka tamtejszego powstania.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w średniozamożnej rodzinie żydowskiej. Jej matka była introligatorką i należała do Żydowskiej Organizacji Kobiecej (JAF) działającej przy Bundzie. Przed II wojną światową mieszkała w kamienicy przy ulicy Smoczej 14.
W sierpniu 1942, podczas wielkiej akcji deportacyjnej, znalazła się w pociągu do Treblinki, z którego wyskoczyła wraz z szóstką przyjaciół. Brała udział w powstaniu w getcie warszawskim, po którego upadku ukrywała się po aryjskiej stronie. Następnie uczestniczyła w powstaniu warszawskim. Po wojnie z mężem Bronkiem Spigelem osiedli w Montrealu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Anka Grupińska, Po kole. Rozmowy z żydowskimi żołnierzami, Warszawa: „Alfa”, 1991, ISBN 83-7001-475-5, OCLC 834084330.